காணாமல் ஆக்கப்பட்ட எமது தமிழ் பிள்ளைகளை கண்டறியவும், எதிர்கால இனப்படுகொலையில் இருந்து தமிழர்களை காப்பாற்றும் தமிழ் இறையாண்மைக்காகவும் அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் உதவிகளை பெறுவதற்கான எமது தொடர்ச்சியான போராட்டத்தின் 2056வது நாள் இன்று.
ஐநா மனித உரிமைகள் பேரவையில் இலங்கை தீர்மானத்தின் மீது வாக்கெடுப்பில் இருந்து இந்தியா மறைந்து போனது.
இது எங்கள் தாய்மார்களை வருத்தமடையச் செய்தது
ஒரு நண்பருக்கு உதவி தேவைப்படும்போது, ஒரு உண்மையான நண்பர் உதவுவார். ஆனால் இந்தியா ஒரு நண்பன் அல்ல என்பதை நமக்குக் காட்டியிருக்கிறது.
இந்தியாவை ஆதரித்து பாதுகாக்கும் தமிழ் அரசியல்வாதிகளும் முகவர்களும் தங்கள் சிந்தைன சரியா என்பது பற்றி தங்களை தாங்களே கேட்டுக் கொள்ள வேண்டும் என்று தாய்மார்களாகிய நாங்கள் கேட்க விரும்புகிறோம்.
UNHRC தீர்மானத்தின் முக்கிய நோக்கம், போரின் போது தமிழர்கள் படும் துன்பங்களை எப்படியாவது எடுத்துரைப்பதாகும். இந்த ஸ்ரீலங்கா போர்க்குற்றம் ஐசிசிக்கு செல்கிறதா இல்லையா என்பது எங்களுக்குத் தெரியாது.
ஆனால் UNHRC தீர்மானம் நமது அரசியல் தீர்வுக்கு நல்லது, ஒருவேளை இறுதியில் நம்மை வாக்கெடுப்புக்கு அழைத்துச் செல்லலாம்.
ஆனால் UNHRC தீர்மானம் ஒவ்வொரு ஆண்டும் இலங்கை தமிழர்கள் மீது போர்க்குற்றம் மற்றும் இனப்படுகொலை செய்தது என்பதை உலகிற்கு நினைவூட்டுகிறது.
பிராந்திய வல்லரசாக இந்தியா ஒரு நிலைப்பாட்டை எடுக்க வேண்டும். இந்தியா தமிழர்களை கொச்சைப்படுத்துகிறது.
இந்தியா ஒருபோதும் தமிழர்களுக்கு உதவாது என்பதை தமிழர்கள் உணர வேண்டும்.
கிழக்கு பாகிஸ்தானை வங்காளதேசமாக மாற்ற இந்தியா உதவியது. சமீபத்தில் காஷ்மீர் விவகாரத்தில் இந்தியா ஒருதலைப்பட்சமான முடிவை எடுத்தது.
ஆனால் தமிழர்களுக்கு உதவ எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கவில்லை.
தமிழர்கள் பின்வரும் அச்சுறுத்தல்களால் தொடர்ந்தும் பாதிக்கப்பட்டு வருகிறார்கள்: நில அபகரிப்பு, கோவில்கள் உட்பட தமிழ் கலாச்சார அழிவு, இலங்கை இராணுவ ஆக்கிரமிப்பு, கடத்தல்கள், கற்பழிப்பு, மிரட்டல், இலங்கை உளவு முகவர்களிடமிருந்து அன்றாட அச்சுறுத்தல், தமிழர்களுக்கு பொருளாதாரம் இல்லை அடிமை பொருளாதாரம் மட்டுமே. தமிழ் இளைஞர்களுக்கு போதை மருந்து கொடுக்க இராணுவம் உதவுகிறது, இலங்கை இராணுவம் தமிழர்கள் மத்தியில் பாலியல் வன்முறையை ஊக்குவிக்கும் வகையிலும், இளைஞர்கள் வாள்களை ஏந்துவதற்கும் காரணமாக உள்ளனர் .
இந்தியா தமது சொந்த 13வது திருத்தத்தை அமுல்படுத்த வேண்டுமெனில் அதை நீண்ட காலத்திற்கு முன்னரே செய்திருக்க வேண்டும். 13 ஆவது திருத்தத்தை அமுல்படுத்துவதற்கு இலங்கைக்கு 5 பில்லியன் அமெரிக்க டொலர்களை வழங்கியபோது இந்தியா நிபந்தனை விதித்திருக்கலாம்.
இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தமும் 13வது திருத்தமும் வடகிழக்கு தமிழர்களின் பண்டைய தாயகம் என்றும், தமிழர்களுக்கு காவல்துறை மற்றும் காணி அதிகாரம் என்றும் கூறுகிறது.
ஆனால் எங்களுடைய காணிகள் சிங்களவரும் , தெற்கிலிருந்து வேறு பலரும் சூறையாடுகிறார்கள் , எங்களுடைய கோவில்கள் அழிக்கப்பட்டு சிங்கள பௌத்த சின்னங்களால் மாற்றப்பட்டுள்ளன.
இந்தியன் பார்த்துக் கொண்டுள்ளது , அதைத் தடுக்க முடியவில்லை. குருந்தூர் மலையில் நடந்தது கூட ராணுவம் மற்றும் பிக்குகளின் மனிதாபிமானமற்ற செயல்தான். இந்து இந்தியா 13ன் படி கேள்வி கேரட்க்கவேண்டும். ஆனால் இந்தியா ஊமையாய் போனது.
நாங்கள் இந்தியாவிடம் கேட்க்கிறோம் , எங்களுக்கு ஏன் உங்கள் நட்பு தேவை?
இந்த அரசியல்வாதிகள் அனைவரும் 13வது திருத்தத்தை ஆதரித்து கையெழுத்திட்டு கடிதம் அனுப்பியிருந்தாலும், மோடியிடமிருந்தோ, புதுதில்லியிடமிருந்தோ எந்தப் பதிலும் இல்லை.
தமிழர்களின் அரசியல் தீர்வு பற்றி, ஒரு நாள் இந்தியா எங்களிடம் அதிகாரம் இல்லை என்று வருத்தம் தெரிவிக்கும் அல்லது உங்களுக்கு என்ன தேவை என்று எங்களுக்குத் தெரியும் என்று சொல்லலாம். எனவே அமைதியாக இருங்கள் என்பார்கள் இந்தியர் .
எனவே அடிமைப் பொருளாதாரம், ஆக்கிரமிப்பு மற்றும் ஒடுக்குமுறை ஆகியவற்றிலிருந்து எங்களை விடுவிக்க அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தை அழைப்பது தான் ஒரே வழி.
தமிழர்களின் எதிர்காலத்தை ஜனநாயக ரீதியில் தீர்மானிக்கும் பொது வாக்கெடுப்புக்கு அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய ஒன்றியம் வசதி செய்து தருமாறு தாழ்மையுடன் கேட்டுக் கொள்கிறோம்.
நன்றி
கோ.ராஜ்குமார்
செயலாளர் தமிழர் தாயக காணாமல் ஆக்கப்பட்டோரின் சங்கம்